Om onze frisbee sporten te laten groeien moeten we niet alleen werven maar vooral ook behouden. Lukt dat dan gaan we dubbel zo snel. Door te groeien kunnen we meer mensen van de schijf laten genieten en dat op ieder niveau.
“De talentcode is gebaseerd op een revolutionaire wetenschappelijke ontdekking waarbij sprake is van een neurale isolator genaamd myeline, die door sommige neurologen nu wordt beschouwd als de heilige graal voor het verwerven van vaardigheden. Dit is waarom. Elke menselijke vaardigheid, of het nu gaat om honkbal spelen of Bach spelen, wordt gecreëerd door ketens van zenuwvezels die een kleine elektrische impuls overbrengen – in feite een signaal dat door een circuit reist. De cruciale rol van myeline is om die zenuwvezels op dezelfde manier te omwikkelen zoals rubberen isolatie een koperdraad omhult om te voorkomen dat de elektrische impulsen weglekken, waardoor het signaal sterker en sneller wordt. Als we onze circuits op de juiste manier afvuren – als we oefenen met het zwaaien met die knuppel of het spelen van die noot – reageert onze myeline door isolatielagen rond het neurale circuit te wikkelen, waarbij elke nieuwe laag een beetje meer vaardigheid en snelheid toevoegt. Hoe dikker de myeline wordt, hoe beter het isoleert, en hoe sneller en nauwkeuriger onze bewegingen en gedachten worden.”
– Daniël Coyle -
Dan nu het boek
Daniel Coyle beschrijft dat er een code bestaat om talent te laten groeien. Je wordt volgens hem niet geboren met een talent maar er zijn omstandigheden die belangrijk zijn om talent letterlijk te laten groeien in een lijf! Kennis hebben van deze omstandigheden geeft ons een voordeel in werving en behoud.
Hij onderzocht zogenaamde talenthaarden en ontdekte een aantal overeenkomsten. Talenthaarden zijn plekjes op de wereld waar een bepaald talent ineens heel veel voorkomt; een eilandje met heel veel goede honkballers, een dorpje met geweldige muzikanten, een plek in Rusland met maar één kapotte tennisbaan maar waar wel verschillende top 10 spelers vandaan komen etc.
Oefening maakt myeline en myeline maakt perfectie
Je lichaam is een geweldig mooi en ingewikkeld ding. Er wordt gebruik gemaakt van zenuwen die op hoge snelheid allemaal signaaltjes doorsturen. De kwaliteit van de zenuwbaan bepaalt hoe snel en hoe krachtig zo’n signaal aankomt. Als je een weg maar vaak genoeg gebruikt zal je lichaam investeren in een betere baan. Met beter wordt bedoeld; beter geïsoleerd. Dat isoleren doet het lijf met een stofje wat myeline heet. Net als het rubbertje om een stroomdraadje. Hoe dikker de laag hoe sneller en krachtiger het signaal aankomt. Als je dan ook daaromheen nog een sterk geïsoleerd netwerk kan ontwikkelen…
Deep practice
Om dat geweldige netwerk te maken gebruik je iets wat Daniel ‘Deep practice’ noemt. Deep Practice ontstaat door struggle, aandacht, focus, fouten maken en fouten corrigeren terwijl je doelen stelt die net iets buiten je huidige bereik liggen. Hierdoor zullen er hoe dan ook fouten worden gemaakt. Daarna herhalen nadat je op de mislukking hebt gereflecteerd. Een goede doelstelling vindt je in de “Sweet Spot” tussen te moeilijk en te makkelijk, je moet er echt je best voor doen maar het is dan wel mogelijk.
Aandacht en focus zijn kritiek. Je moet constant aan staan om je fouten te zien, ze te corrigeren en het proces te herhalen. De boel in stukken breken helpt daarmee. Skills opbreken in kleinere stukken helpt met het herkennen en dus met Deep Practice.
Varieer met de snelheid van de stukken, doe ze langzaam tot perfectie en doe het dan pas wat sneller. Daarna kan je stukken aan elkaar maken en voelen hoe het moet voelen
Ignition
Het vuurtje, de motivatie geeft de energie om de oncomfortabele worsteling van deep practice te overkomen. Daarom vereist Deep Practice een aanhoudend niveau van hoge motivatie en energie die vervolgens wordt omgezet in vaardigheid. Ontsteking wordt geactiveerd door een externe cue die je de wens geeft om een vaardigheid te bereiken en ook het geloof dat het mogelijk zal zijn.
De cue kan een idee zijn van wie je wilt zijn of wat je wilt bereiken en de kennis dat je in staat bent om te bereiken, wat je vervolgens staande houdt tijdens Deep Practice. In sommige gebieden kun je ontsteking observeren nadat één persoon een doorbraak in zijn sport heeft bereikt, wat vervolgens fungeert als een cue om het geloof te activeren dat het mogelijk zou zijn voor vergelijkbare atleten om hetzelfde resultaat te bereiken.
Master coaching
Talent zal zich zelden vanzelf ontwikkelen zonder leraar, coach of gids. Mastercoaching lijkt vaak niet op het typische stereotype van geweldige coaches die luidruchtige, motiverende toespraken houden. Meestal lijkt het subtieler, met selectief gerichte feedback die nauwkeurige informatie bevat over hoe fouten kunnen worden gecorrigeerd en de prestaties kunnen worden verbeterd. Het continue feedbackproces helpt de atleet bij het reproduceren van diepgaande oefeningen.
Coaches kunnen ook voor ontsteking en motivatie zorgen, maar dat kan heel anders lijken dan coaches die helpen bij diepgaande oefening. Er zal motivatie nodig zijn om door te gaan tijdens de lastige beginnersfase van het leren. Een dergelijke motivatie wordt beter bevorderd door een vriendelijke coach die de atleet persoonlijk kent en zijn advies op maat kan maken, zodat hij zich goed voelt en aangemoedigd blijft om door te gaan met zijn ontwikkeling.
Mastercoaches zullen dan een uitgebreide kennis van hun sport nodig hebben om aan de individuele behoeften van hun atleten te kunnen voldoen. Een meestercoach kan vervolgens diepe oefening verbinden met ontsteking, waardoor hij of zij de motivatie krijgt om door te zetten, zodat hij vervolgens naar de staat van diepe oefening kan worden geleid. Mastercoaches bieden korte, duidelijke, nauwkeurige en duidelijke instructies die, wanneer ze worden gevolgd, de technische kennis van de coach vertalen in de groei van de myeline van de atleet.
“…de leraren en coaches die ik ontmoette waren stil, zelfs gereserveerd. Ze waren meestal ouder; Velen gaven al dertig of veertig jaar les. Ze hadden dezelfde soort blik: standvastig, diep, zonder te knipperen. Ze luisterden veel meer dan dat ze praatten. Ze leken allergisch voor het houden van peptalks of inspirerende toespraken; ze besteedden het grootste deel van hun tijd aan het aanbieden van kleine, gerichte, zeer specifieke aanpassingen. Ze hadden een buitengewone gevoeligheid voor de persoon aan wie ze les gaven, en stemden elke boodschap af op de persoonlijkheid van elke leerling. Nadat ik een tiental van deze mensen had ontmoet, begon ik te vermoeden dat ze allemaal in het geheim verwant waren. Het waren talentenfluisteraars.”
– Daniël Coyle -
De samenvatting en notities van de talentcode
Talent is afhankelijk van de groei van myeline, een omhulsel rond je neurale circuits. De groei kan plaatsvinden door het proces van diepgaand oefenen, trainen op de rand van je kunnen, fouten maken en deze corrigeren.
Talent zal motivatie op lange termijn vereisen om de strijd en frustratie te doorstaan die tijdens diepe beoefening naar voren komt. Motivatie kan ontbranden als gevolg van externe signalen die de atleet geloof geven in zijn capaciteiten.
Talent kan worden aangemoedigd door meestercoaches die een schat aan ervaring omzetten in duidelijke, nauwkeurige, bruikbare feedback en de motivatie produceren die voldoet aan de individuele behoeften van een atleet.
